DIANA DONAU

Diana bedenkt al haar hele leven verhaaltjes en sinds ze op haar vierde leerde schrijven, zet ze die verhaaltjes ook op papier. Zo is de muis Benjamin al in 1979 ontstaan. Diana bedacht hem tijdens het maken van een opstel op de lagere school. In 2012 kreeg hij de hoofdrol in haar eerste kinderboek Lang leve de peterseliesoep! De tekeningen in dit boek zijn gemaakt door de kunstenaar Raymond Huisman. In 2013 kwam Diana's tweede kinderboek uit: Feest in de keuken!  Inmiddels is dat vertaald in het Engels, Party in the kitchen!  Sinds 2023 is er ook een versie in het Sranan Tongo, Fesa ini a kukru! Diana schrijft trouwens niet alleen voor kinderen. In 1998 verscheen de bundel 'Over de schreef' met daarin haar eerste verhaal voor volwassenen Pizza Fantasia. 

En zij leefden nog lang en gelukkig...

"Toen ik klein was, lazen mijn broers me vaak sprookjes voor. Als het verhaal was afgelopen, vroeg ik me altijd af wat er daarna gebeurde, ook al leefden de hoofdpersonen in het sprookje ‘nog lang en gelukkig’.

Tegenwoordig kan ik zelf lezen, maar ik vind het nog steeds leuk om voorgelezen te worden. Ik hou ook van film kijken, thuis of in de bioscoop. Ik ben gek op fantasyfilms. Een van mijn favorieten is Labyrinth uit 1986, met David Bowie in de hoofdrol. Edward Scissorhands was ook heel leuk en ik heb alle delen van the X-men ondertussen meer dan vijf keer gezien. Van films als Hansel & Gretel: Witch Hunters kan ik ook genieten. Daar vertellen ze eindelijk wat ik altijd al wilde weten: 'Wat is er van Hans en Grietje geworden?'. In de film Small Soldiers gebeurt ongeveer wat ik me voorstelde wanneer ik als klein meisje mijn Barbies in mijn kamer achterliet.

Als kind bedacht ik vaak lange verhalen, maar ik schreef altijd alleen maar korte verhaaltjes, soms ook gedichtjes en maakte daar dan tekeningen bij. Tijdens mijn studie Tekstschrijven heb ik stage gelopen bij LTV, Lokale Televisie Amsterdam. Daar maakte ik samen met vijf andere mensen elke zaterdag een kinderprogramma. Mijn item heette Uit je hoofd. Elke week behandelde ik een ander onderwerp, zoals bang, vrolijk, vies en verliefd. Ik sprak erover met een groepje kinderen, bedacht een bijpassend verhaaltje en maakte er een animatiefilmpje bij.

Zelf voor de camera staan was een interessante ervaring, maar is niet voor herhaling vatbaar. Verhaaltjes bedenken en ze op zo'n manier opschrijven dat ze echt worden in andermans hoofd, blijft voor mij het leukste wat een mens zou kunnen doen na geboren worden, slapen en verliefd zijn."